Slurfbeker van lichtgroen glas met twee rijen slurven, die vrijwel op dezelfde hoogte aangezet zijn. Nadat de beker afgewerkt was en met glasdraden versierd, heeft men glasdruppels op de wand gedrukt, uitgetrokken en beneden vastgezet.

Slurfbekers heten naar de ‘slurven’ op de wand en zijn zeldzame vroegmiddeleeuwse luxe. Om ze te maken, werd tegen de wand van de glazen voetbeker steeds een prop vloeibaar glas geduwd, die van binnenuit open geblazen werd. Daarna werd deze uitgetrokken tot een slurf en aan de onderzijde tegen de voet vastgedrukt. De slurven zijn dus hol en bij het vullen van de beker stroomde er wijn in. Het maken van die slurfjes vereiste grote vakkundigheid van de glasblazers. Deze slurfbeker komt uit het rijkste vrouwengraf van Rhenen, waar de grootste, langs gebruikte en rijkste vroegmiddeleeuwse begraafplaats van Nederland is. Er zijn ruim 1100 graven gevonden uit de 4e tot de 8e eeuw, zo'n 300 crematiegraven en meer dan 800 lijkbegravingen. In totaal zijn er in al die graven meer dan 3000 objecten gevonden, nu in het RMO, waaronder sieraden, kralen, glaswerk, keramiek, wapens en werktuigen. Het grafveld werd eind 1950 ontdekt en er werden in de periode van januari tot en met mei 1951 maar liefst tien graven gemiddeld per dag blootgelegd, ingetekend op de plattegrond en zorgvuldig leeggehaald. Deze tekst is geschreven in 2024 en is gebaseerd op: Willemsen (red.), Topstukken uit het Rijksmuseum van Oudheden, 2020, p.171.