Peftjaoeneith; mummiekist; kist+deksel Mummiekist van Peftjaoeneith, mummievormig met strengenpruik en groen gezicht.

Deze mummiekist met een groen gezicht is gemaakt voor de tempeladministrateur Peftjaoeneith. De locatie van zijn graf is onbekend, maar titels van hem en zijn voorouders die op de kist genoemd worden, wijzen op een link met de priesters van de godin Neith in Saïs, in het noorden van Egypte. De mummiekist is gemaakt van erg dik en zwaar hout, mogelijk geïmporteerd vanuit Byblos, in het huidige Libanon.

Peftjaoeneith is voorgesteld met het groene gezicht van Osiris en met de typische pruik en baard van de goden. Om zijn schouders is een grote bloemenkraag afgebeeld. Al deze onderdelen symboliseren dat Peftjaoeneith de dood heeft overwonnen en één is geworden met Osiris.

De lange tekst op het deksel is een spreuk uit het zogenaamde Dodenboek die de ziel van de overledene moet helpen om overdag uit het graf te kunnen gaan, en ’s avonds weer in het graf terug te keren. Daarboven knielt de gevleugelde hemelgodin Noet.

Aan de binnenkant van de deksel strekt de godin Noet zich opnieuw uit, nu als de nachtelijke sterrenhemel. Zij slikt de rode avondzon in en baart de maansikkel. Naast haar staan de twaalf uren van de dag (met een zon op hun hoofd) en de nacht (met een ster op hun hoofd). De dode hoopte zo ook onderdeel te worden van de eeuwige cyclus van dag en nacht.

Het gemummificeerde lichaam van Peftjaoeneith lag nog in de kist bij binnenkomst in het museum. Dit lichaam wordt nog steeds door het museum bewaard (AMM 5-d).

Deze tekst is geschreven in 2024 en is gebaseerd op: Willemsen (red.), Topstukken uit het Rijksmuseum van Oudheden, 2020, p.61.