In 1913 is in Rijnsburg een stuk grond omgespit voor tuinbouw. Daarbij is een aantal rijk versierde voorwerpen gevonden. Het bleek te gaan om een Merovingisch grafveld dat in gebruik was van ongeveer 550-700. De periode van circa 400 tot 700 wordt de ‘Vroege Middeleeuwen’ genoemd en in West-Europa ook wel de Merovingische tijd, naar Merovech, de eerste christelijke koning van Frankrijk. Helaas zijn de meeste urnen, sieraden en andere voorwerpen opgegraven en verkocht zonder verder onderzoek. Hierdoor is het onduidelijk wat nu precies de grootte en indeling van het grafveld was. Dit muntgewicht is daar ook gevonden. In de Middeleeuwen was er een grote verscheidenheid aan munten in omloop. Omdat de hoeveelheid edelmetaal bepalend was voor de waarde van de munt, was het belangrijk deze bij ontvangst te controleren op zijn massa. Door slijtage (of bewust stukjes ervanaf halen) kon de oorspronkelijke massa verminderd zijn, waardoor weging van de munt noodzakelijk was. Muntgewichten werden los in een doosje opgeborgen en kwamen zowel in ronde, vierkante, rechthoekige als zeskantige vorm voor. Dit vierkante koperen muntgewichtje is gevonden in een mannengraf en samen met een bronzen gesp (h 1913/11.88) en een bronzen riemdoorlaat (h 1913/11.89) aan de dode meegegeven voor in het hiernamaals. Er staat een Latijns kruis op met aan weerszijden daarvan de gewichtsaanduidingen Gamma en Alpha. Het gewicht was daarmee 1 uncia (= 1 Romeinse ons, oftewel 27,3 gram). Deze tekst is geschreven in 2024 en is gebaseerd op: Willemsen (red.), Topstukken uit het Rijksmuseum van Oudheden, 2020, p.111.