Sakkara: leven in een dodenstad ging over de betekenis van religieuze tradities voor mensen die in de oudheid in Egypte leefden. Te zien waren onder andere papyri, een bronzen kattensarcofaag en een gezichtsfragment van een mummiekist.

Begraafplaats bij Sakkara

De tentoonstelling richtte zich op het RMO-opgravingsproject bij het Egyptische dorpje Sakkara, waar de millennia oude begraafplaats minutieus wordt onderzocht. Wie liet zijn graf op een bepaalde plaats bouwen, en waarom? Hoe werden de graven in het dagelijkse leven gebruikt en door wie? In de expositie waren diverse objecten uit eigen collectie te zien, waaruit het veelzijdige gebruik van de begraafplaats blijkt.

Drieduizend jaar begraafplaats

Het Rijksmuseum van Oudheden graaft sinds 1975 jaarlijks in de Egyptische dodenstad van Sakkara, zo’n dertig kilometer ten zuiden van Caïro. Sinds 2015 werkt het museum voor dit onderzoek samen met het Museo Egizio in Turijn. De dodenstad Sakkara diende meer dan drieduizend jaar als begraafplaats. Het was ook een plek van godenverering. Voor het in kaart brengen van de lange gebruiksgeschiedenis van de begraafplaats maakt het onderzoeksteam gebruik van nieuwe documentatietechnieken, zoals 3D-mapping.

Piramide van Djoser

De begraafplaats is over een lange periode in gebruik geweest: in de tijd van Maya en Merit (ca. 1300 v.Chr.) domineerde de piramide van Djoser het landschap in Sakkara al meer dan duizend jaar. Dit soort oude monumenten laten zien hoe belangrijk de oude Egyptenaren hun voorouders vonden, en hoe ze tegelijkertijd ook nieuwe tradities introduceerden.

Vidi-onderzoeksproject

Deze tentoonstelling werd medegefinancierd door de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO), in het kader van het Vidi-project The Walking Dead at Saqqara van conservator Lara Weiss. Met dit onderzoeksproject wil ze met haar team achterhalen hoe mensen in het Nieuwe Rijk (1539-1077) en latere periodes naar religieuze tradities in Sakkara keken, en wat dat voor hen betekende.