Hakken in het zand bood een overzicht van vierhonderd jaar archeologische activiteiten in Egypte door Nederlanders. Persoonlijke notities, dagboekfragmenten, foto’s en vondsten gaven een boeiend beeld van het werk van Adolf Klasens, Hans Schneider en Maarten Raven, die namens het museum de Egyptische woestijn introkken. Klasens en Schneider, beiden later directeur van het museum, deden grote ontdekkingen in Abu Roash, Nubië en Sakkara. Nog altijd doet de huidige conservator Raven jaarlijks onderzoek in Sakkara. Begin 2008 werkte hij aan de uitgraving van het in 2007 gevonden graf van de koninklijke schenker Ptahemwia.

Indrukwekkende Egyptische collectie

Het geluid van hakken in het zand klinkt een archeoloog als muziek in de oren. Egypte, waar het zand zoveel moois bewaart, trekt al eeuwenlang wetenschappers van over de hele wereld. Sinds vijftig jaar voert ook het Rijksmuseum van Oudheden, vermaard om zijn indrukwekkende Egyptische collectie, eigen opgravingen uit. Maar al in de zeventiende eeuw verdiepten Nederlanders zich in het oude Egypte, zoals de koopman David Le Leu de Wilhem en de Haagse kunstschilder Cornelis de Bruyn.

Hakken in het zand