Schaaltje van bandglas
Dit kleine schaaltje van bandglas is gemaakt met de zogeheten mozaïektechniek die oostelijke glasblazers introduceerden in Noord-Italië. Het is een variant op het millefiori-glas. Het vlakke schaaltje is gemaakt van vormgeperst glas, waarbij langwerpige platte glasstaafjes zijn gebruikt. In dat geval spreekt men van bandglas. Bij het millefiori-glas worden min of meer ronde glasstaafjes gebruikt.
Kleuren
De rand is gemaakt van een gedraaide glasdraad van wit, blauw en groen glas, en is er apart aangezet. Aan de binnenkant is het schaaltje gepolijst en aan de buitenkant alleen effen gemaakt, waardoor het dof van kleur is gebleven.
Zeldzaam bandglas
Er zijn maar weinig schaaltjes van bandglas teruggevonden. In Trier zijn drie exemplaren tevoorschijn gekomen die zijn ondergebracht in het plaatselijke museum. Verder is er een exemplaar te vinden in het museum van Rouen en een in het museum van Split. Museum Het Valkhof in Nijmegen heeft een schaaltje van bandglas in bezit dat vrijwel identiek is aan het hier afgebeelde exemplaar. Dat schaaltje is gevonden op de Nijmeegse Hunerberg. Ook het schaaltje van het Rijksmuseum van Oudheden zou in Nijmegen zijn aangetroffen.
Functie
Niet bekend is waarvoor dit soort schaaltjes werd gebruikt. Mogelijk dienden ze als sausschaaltje, die door de Romeinen acetabula werden genoemd, afgeleid van acetum, Latijn voor wijnazijn. De schaaltjes worden gedateerd in de 1ste eeuw na Chr. Twee eeuwen daarvoor is het mozaïekglas in Noord-Italië geïntroduceerd.
