Sarcofaagdeksel
De stad Tuscania in de Italiaanse provincie Viterbo beleefde een periode van grote bloei tijdens de Hellenistische periode aan het begin van de 3de eeuw v. Chr. De rijkdom van de stad valt af te lezen aan de grote kamergraven die ten zuiden en oosten van de Etruskische nederzetting zijn gevonden.
Deksel
De sarcofagen in die graven, bestemd voor bijzetting, niet voor crematie, zijn gemaakt van nenfro (een plaatselijke zachte steensoort) of terracotta. De deksels hebben de vorm van een liggende man of vrouw die zich half opricht om mee te doen aan een maaltijd, leunend op de linkerarm. De anatomische details zijn weinig precies, maar de vormgeving is levendig. Uit verfresten blijkt dat de deksels bont beschilderd waren.
Kamergraf familie
Aan de hand van inscripties op de sarcofagen konden de namen van families uit Tuscania worden achterhaald. Zo bezat de familie Statlane een enorm kamergraf waarin vijftig stenen sarcofagen werden gevonden. In het graf van de familie Vipinana stonden 27 sarcofagen in een unieke opstelling in twee concentrische cirkels. In de binnenste ring stonden de kisten van vrouwelijke familieleden en de kisten van de mannen in een buitenring daaromheen. Met uitzondering van het Statlane-graf bleven de graven over het algemeen in gebruik tot in de 1ste eeuw v. Chr., en in een enkel geval zelfs tot in de 1ste eeuw na Chr.
Jonge, rijke vrouw
Waar het hier afgebeelde terracotta-deksel vandaan komt, is niet bekend. Wel is duidelijk dat het dateert uit de tweede helft van de 2de eeuw v. Chr. We zien de gestalte van een jonge, rijke vrouw in een lang kledingstuk dat onder de boezem is opgebonden met een gordel. Over haar hoofd is een lange mantel gedrapeerd. Ze heeft een expressief gezicht. Haar kapsel doet denken aan het Hellenistische ‘meloenkapsel’ met haarstrengen die in partjes zijn ingebonden. De pupillen van de vrouw zijn weergegeven met een stukje klei. De lippen zijn een beetje geopend. Ze draagt een halsketting, drie ringen en om de rechterpols een slangenarmband.
Ligbed
Het ligbed heeft een goed herkenbare hoofdsteun en een verhoogd voetstuk. Op het bed ligt een dwars gestreept matras met goed bewaarde kleurresten: brede rode banen met een zwarte zoom. Op het hoofdeinde ligt een kussen met strepen. Het deksel is in twee delen gebakken.
