Mummiekind uit de Romeinse tijd
In de late Romeinse keizertijd (2de-3de eeuw na Christus) leefde de Egyptische begraafcultuur nog altijd voort. Dat kunnen we zien aan de hier getoonde mummie van een dertien- tot vijftienjarig kind (1,40 meter lang) uit het huidige el-Behnasa, zuidelijk van de oase Fayoem. De Egyptische funeraire symbolen waarmee de mummie is versierd, lijken op het eerste gezicht te kloppen. Maar bij nader inzien zijn de meeste niet meer dan loze vormen zonder betekenis. Opvallend zijn ook de verkeerde proporties van de figuren en de namaak-hiërogliefen die op de tekstpaneeltjes zijn aangebracht.
Gemengde culturen inOxyrhynchos
Het overleden kind kwam waarschijnlijk uit Oxyrhynchos, in de Romeinse tijd nog een bloeiende stad, waarvan vrijwel niets is overgebleven. Dankzij enkele duizenden papyrusfragmenten die tussen 1897 en 1907 in de puinhopen van deze Romano-Egyptische stad zijn opgegraven, bestaat er wel een goed beeld van hoe het leven zich daar in die tijd voltrok. Het dagelijkse bestaan werd gekenmerkt door een subtiel mengsel van Egyptische en Hellenistische elementen. In de tempels van de stad werd behalve de Griekse Zeus en de Romeinse Jupiter ook de Egyptische-Hellenistische god Serapis aanbeden. Eeuwenoude tradities in de lijkverzorging bleven moeiteloos overeind.
De mummie
De hier afgebeelde mummie is in met hars doordrenkt linnen gewikkeld. Over het gezicht is een masker aangebracht, vastgesnoerd met linnen banden. Het masker bestaat uit enkele lagen linnen met stuc, waarin het gezicht en de handen in reliëf zijn gevormd. Over de buik ligt een grote lap linnen, terwijl de benen en voeten in losse banden zijn ingepakt. Het hele oppervlak van deze belegsels is beschilderd met traditionele Egyptische motieven. Rond het achterhoofd is nog een patroon van grote vleugels te zien die het hoofd beschermend omvatten. Het hoofd en bovenlijf zijn als het ware in een mantel gehuld. Uit de plooien daarvan steken de roze handen naar buiten. In de rechterhand houdt de dode een twijg of een bosje korenaren, een bekend symbool van opstanding uit de dood. De linkerhand omvat een dubbelgevouwen bloemenkrans als teken van hoop: dat de godenrechtbank gunstig over de dode moge beschikken.
Decoraties
In de decoraties zien we verder onder meer de godinnen Isis en Nephthys knielen, met achter hen de god Anoebis. We zien beschermende valkfiguren met de god Osiris, de mummie in een bark op de gedaante van een leeuw, een aantal lijkvazen (ongebruikelijk in die tijd), de zonen Kebehsenoef en Amset van de god Horus en een sfinx met valkenkop. Op een paneel daaronder brengt een vrouw een wierookoffer aan Osiris en Anoebis. De voeten van de mummie steken in geschilderde sandalen.
