De vondst van een bronzen voorwerp is zeldzaam in Nederland. Dat komt omdat brons kostbaar was en voorwerpen vaak werden omgesmolten of als offer werden gebruikt. Offers bracht men vaak op natte plaatsen, zoals venen, plassen en rivieren. Dit is een zogenaamde vleugelbijl. De bijl werd op een gehoekte en gespleten houten steel gezet en met een oogje vastgezet. Door deze constructie bleef de bijl steviger aan de steel vastzitten. Mocht de bijl toch losschieten, dan bleef hij op die manier aan de steel hangen. Deze exemplaar heeft een afzonderlijke uitsnijding aan de bovenrand.